Korea Północna - wiza, ambasady, przepisy

Obywatele RP muszą mieć wizę wjazdową (wiza jest płatna, wydawana przez Ambasadę KRL-D w Warszawie, minimalny okres oczekiwania wynosi 3 tygodnie). Nie ma możliwości uzyskania wizy na granicy. Wymagany okres ważności paszportu przy ubieganiu się o wizę wynosi co najmniej 6 miesięcy. Należy również pamiętać o konieczności uzyskania wizy chińskiej, co najmniej dwukrotnej, w przypadku tranzytu przez Chiny. W zasadzie obecnie w KRL-D dopuszczalna jest jedynie zorganizowana turystyka grupowa, i to też w ograniczonym zakresie. Możliwe są indywidualne wyjazdy turystyczne, ale za pośrednictwem miejscowego biura turystycznego, które organizuje całość pobytu: przejazd, zakwaterowanie w hotelach oraz obowiązkowo asystę opiekuna-tłumacza. Zorganizowanie takiego przyjazdu jest możliwe przez Internet, również poprzez zagraniczne biura turystyczne, ściśle współpracujące z koreańskim (chińskie, rosyjskie, również polskie). Dodatkowo organizowane są wyjazdy na specjalne okazje – targi przemysłowe, masowe pokazy gimnastyczne Arirang, uroczystości państwowe, święta itp. Wyjazdy zorganizowane mają ściśle określony program, od którego nie ma odstępstw – nie ma możliwości samodzielnego zwiedzania KRL-D.

Przyjazdy są możliwe drogą lotniczą (przeloty do i z Pekinu tylko we wtorki i soboty) lub kolejową. Koszt biletu lotniczego na trasie Phenian–Pekin–Phenian wynosi 281 EUR w klasie ekonomicznej, 414 EUR w klasie biznes; biletu kolejowego – ok. 170 EUR. Koszt przelotu do miejscowości przygranicznej w Chinach, Shenyang – 140 EUR (w obie strony; linia działa okresowo). Rezerwacji należy dokonywać z dużym wyprzedzeniem. W okresie kwiecień–październik 2006 r. czynna była chińska linia lotnicza China Southern Airlines obsługująca loty do Pekinu, ale z braku rentowności zawiesiła działalność. Są również okresowe połączenia lotnicze na trasie Phenian–Władywostok, Phenian–Chabarowsk.

Linie lotnicze w Polsce nie chcą sprzedawać biletów do KRL-D, ponieważ koreańskie linie lotnicze Air Koryo nie są podłączone do światowego komputerowego systemu rezerwacyjnego. Bilety sprzedawane są do Chin, skąd we własnym zakresie należy zakupić bilety do KRL-D. Niektóre biura turystyczne oferują możliwość wykupienia biletu bezpośrednio do Phenianu, wiąże się to jednak z dużymi trudnościami.

Przekraczanie granicy samochodem (przejście graniczne w chińskiej miejscowości Dandong) jest bardzo utrudnione: wymaga to – na długo przed wyjazdem – specjalnych ustaleń ze stroną koreańską i chińską (pozwolenia, od listopada 2006 r. asysta koreańskiego tłumacza lub kierowcy do granicy z Chinami, asysta chińskiego urzędnika terenowego oddziału MSZ ChRL, wykupienie specjalnych ubezpieczeń samochodowych itp.). Okresowo władze mogą wstrzymywać udzielanie zezwoleń bez podania powodów. Nie ma możliwości przekroczenia granicy z Republiką Korei (Korea Południowa), która oddzielona jest od KRL-D specjalną strefą zdemilitaryzowaną (DMZ).

Przy wjeździe nie ma obowiązku okazania biletu powrotnego ani posiadania określonej kwoty na każdy dzień pobytu. Nie są wymagane ubezpieczenia.

Międzynarodowe oraz polskie prawo jazdy nie są honorowane – należy wymienić je na koreańskie (opłata 10 EUR, można tego dokonać w komisariacie milicji – jedynie w środy, czas oczekiwania na wydanie – minimum 2 tygodnie). Obowiązuje ruch prawostronny. Benzyna i olej napędowy dostępne są tylko w większych miastach, jakość bardzo zła (cena ok. 0,61 EUR za 1 litr), wskazane jest więc zaopatrzenie się przed wyjazdem poza stolicę w zapas benzyny w kanistrach. Poziom usług serwisowych jest bardzo niski – brak odpowiednich narzędzi, aparatury diagnostycznej, części zamiennych, wiedzy specjalistycznej.

W podróżowaniu po KRL-D obowiązują liczne ograniczenia. Bez uzyskania specjalnej zgody można poruszać się jedynie w pasie 20–50 km od stolicy, na wyjazd poza ten rejon należy otrzymać specjalne zezwolenie (odmowa może nastąpić bez podania powodu). Na rogatkach miast, przy skrzyżowaniach i zjazdach z głównych dróg znajdują się posterunki kontrolne. Sieć dróg poza stolicą jest słabo rozwinięta, stan 80 proc. nawierzchni – bardzo zły. Oznakowanie tylko w języku koreańskim. Nie można samodzielnie wynajmować samochodów – dostępne są jedynie taksówki lub pojazdy z kierowcą.

Istnieje obowiązek zgłoszenia przywożonej waluty. Bez złożenia deklaracji przywóz środków płatniczych nie jest możliwy. Przy wjeździe do KRL-D i przy wyjeździe cały bagaż, w tym podręczny, jest prześwietlany i sprawdzany. Przy wjeździe należy zadeklarować sprzęt audio-wideo, fotograficzny, publikacje, fotografie i filmy, a także produkty z żeńszenia. Telefony komórkowe oraz urządzenia GPS są odbierane do depozytu na przejściach granicznych. Z uwagi na brak systemu podatkowego nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT.

Nie odnotowuje się zagrożeń o charakterze kryminalnym ani terrorystycznym, choć zdarzają się przypadki kradzieży, w tym kieszonkowych. Władza w KRL-D jest omnipotentna. Wszelkie ruchy cudzoziemców są ściśle obserwowane i kontrolowane; dotyczy to w szczególności kontaktów z miejscową ludnością, fotografowania obiektów i scenek ulicznych itp. Jakiekolwiek działania wykraczające poza ramy ustalone przez władze mogą narazić cudzoziemca na nieprzyjemności. Zdarzały się incydenty z udziałem polskich i innych obywateli z powodu wykonywania przez nich zdjęć określanych przez miejscowe władze jako „brzydkie”, ukazujące KRL-D w złym świetle (przewrócone barki, szkody wyrządzone przez powódź itp.). W takich przypadkach cudzoziemcy są zatrzymywani (czasami brutalnie), doprowadzani na posterunek policji, gdzie są przesłuchiwani, a zdjęcia kasowane lub niszczony film (jest to najłagodniejszy sposób potraktowania, tylko w przypadku gdy zdjęcia nie zostaną określone jako „szpiegowskie” – mosty, obiekty strategiczne, przemysłowe, jednostki wojskowe itp.). Należy pogodzić się tym, że podczas podróży przechodzi się wielokrotne kontrole policyjno-wojskowe.

• Sklepy czynne są we wszystkie dni tygodnia od 10.00 do 18.00; niektóre mają przerwę w porze posiłku (13.00–14.00). Niektóre sklepy dostępne są tylko dla Koreańczyków. Jako efekt podjętej próby reform pojawiły się bazary dostępne również dla cudzoziemców, jednak ze względu na niski kurs oficjalnej wymiany ceny są tam bardzo wysokie.
• Cudzoziemcy obowiązani są do dokonywania płatności w euro. Można płacić także w japońskich jenach, chińskich juanach oraz sporadycznie, w niektórych miejscach, w dolarach amerykańskich. Możliwości korzystania z waluty miejscowej, w tym dokonywania płatności na miejscu, są bardzo ograniczone.
• Przybyło restauracji na dobrym poziomie. Ceny od stosunkowo niewysokich do bardzo wysokich. Można i należy spróbować miejscowych specjałów – Kimchi (kapusta na ostro), Kuksu (rodzaj pikantnego makaronu), Pulgogi (smażone kawałki mięsa) itp. W przypadku stołowania się w tanich lokalach, przeznaczonych dla Koreańczyków, należy liczyć się z zatruciami pokarmowymi z powodu braku higieny w składowaniu i przetwarzaniu żywności oraz ze względu na odmienną florę bakteryjną. Ryzyko zatrucia jest zminimalizowane w restauracjach, w których bywają cudzoziemcy.
• Woda z kranu nie jest zdatna do picia – należy korzystać (również do gotowania) tylko z butelkowanej wody mineralnej. W restauracjach należy unikać dodawania do napojów lodu – robiony jest z nie przegotowanej wody z kranu.
• Koszt tygodniowego pobytu (hotele, przejazdy, zwiedzanie, wyżywienie) wynosi ok. 1000 EUR i więcej. Cena pokoju hotelowego najniższej kategorii zaczyna się od 50 EUR od osoby, przeciętnie wynosi ok. 100 EUR. Należy liczyć się z tym, że ciepła woda będzie tylko w określonych godzinach wieczornych (np. między 19.00 a 20.00), może szwankować ogrzewanie lub nastąpią wyłączenia prądu.
• Znajomość języków obcych, w tym angielskiego i rosyjskiego, bardzo słaba.
• Miejscowa łączność komórkowa ograniczona jest tylko do większych miast, dostępna jest tylko dla cudzoziemców; koszty aparatu, abonamentu i rozmów są bardzo wysokie. Telefony i telefaksy działają w miarę dobrze, jednak opłaty za połączenia zagraniczne należą do najwyższych na świecie (1 minuta połączenia z Polską kosztuje 5 EUR). Z ulicznych, publicznych aparatów telefonicznych nie można prowadzić rozmów międzymiastowych i międzynarodowych – zamawia się je na poczcie międzynarodowej lub w hotelach. Nie ma ogólnie dostępnych połączeń internetowych.
• Należy pamiętać o różnicy czasu między Polską a KRL-D: 7 godzin w czasie letnim (przykładowo: w Polsce godz. 13.00, w KRL-D 20.00), 8 godzin w czasie zimowym (w KRL-D nie ma zmiany czasu).
• Polakom przyjeżdżającym do KRL-D zaleca się kontakt z placówką.

Ambasada Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej
ul. Bobrowiecka 1 A, 00-728 Warszawa
tel.: (0-22) 840 58 13;
fax: (0-22) 840 57 10
e-mail: dprkemb_pl@hotmail.com